Kiezen voor (nieuwe) BIM software is een lastige beslissing. Vooral het vooruitzicht van de overgang schrikt menigeen af. Want ook al ben je overtuigd van het pakket: je zult er tijd in moeten investeren om deze nieuwe manier van werken eigen te maken. En tijd is nou juist het probleem. Tijd is schaars.
 

Uit de best practices van de afgelopen jaren is naar voren gekomen dat het werken met Open BIM het enige echte antwoord is op integraal samenwerken in de keten. Voor integraal samenwerken is dezelfde taal spreken essentieel en kunnen we in de keten efficiënter werken, verspillende taken uitbannen en fouten voorkomen. Dezelfde taal spreken betekent gebruik maken van de Open BIM standaarden IFC en BCF. Deze vormen dan ook de basis van de afspraken in de BIM basis ILS. 

Het toevoegen van ramen en deuren is een handeling die vrij eenvoudig moet gaan. In veel 3D modelleer pakketten is dit dan ook een kwestie van selecteren en plaatsen. Wanneer we bijvoorbeeld naar Adomi en Archicad kijken is er dan ook nauwelijks een verschil te merken op dit gebied. Beide softwarepakketten hebben een uitgebreide bibliotheek en een interface die het makkelijk maakt om naar wens te modelleren. Toch is er een belangrijk verschillen tussen de twee pakketten. 

Al sinds mijn studie architectuur hebben verhoudingen, repetitie en ritme mij enorm geboeid. Zonder al te filosofisch te worden, denk ik dat dit te maken heeft met het streven naar de perfectie die je in de natuur als vanzelfsprekend vindt. Daar waar in de natuur de repetitie als vanzelfsprekend ontstaat, hebben wij in de architectuur het tegenovergestelde vooral geprobeerd.

Deel 1 van het verslag nog niet gelezen? Klik dan hier

Na de presentatie van Jeroen de Bruin en een korte pauze, was de beurt aan Tudor Nedelcu, architect bij architectenbureau SeARCH. Tudor vertelde hoe en waarom parametrisch ontwerpen wordt ingezet bij de projecten van SeARCH.